"Siódma ofiara" Aleksandry Marininy

My mamy Chyłkę, Brytyjczycy mają Holmesa i Poirota, Norwedzy Hole'a, Szwedzi Wallandera, Kanadyjczycy Murdocha a Rosjanie Anastazję Kamieńską - moskiewską śledczą, która wraz ze swoją przyjaciółką Tatianą Obrazcową muszą znaleźć seryjnego mordercę. Wszystko zaczyna się od programu telewizyjnego, w którym obie panie są gośćmi. To właśnie wtedy pojawiają się pierwsze pogróżki, a następnego dnia, pierwsza ofiara. Denatka była biedna i nadużywała alkoholu, a przy jej ciele znaleziono dziwne figurki. Jakiś czas później giną kolejne osoby z marginesu społecznego przy których ciałach zabójca zostawia wiadomości zaadresowane do jednej z bohaterek, ale pytanie do której? 
Aleksandra Marinina nie pozostaje jedynie na wątku kryminalnym, opisuje życie Anastazji i Tatiany, a także ich bliskich i współpracowników, nie brakuje także wątku romantycznego 💕 Autorka ukazuje życie ówczesnych Rosjan (druga połowa roku 1998), a także pozwala nam poznać bliżej zabójcę i jego rodzinę. Dlatego też w "Siódmej ofierze" przewija się bardzo dużo postaci, które czasem trudno ogarną zwłaszcza jeśli nie jest się przyzwyczajonym do rosyjskiego nazewnictwa. Jedno imię potrafi mieć kilka różnych zdrobnień, więc zamiast dochodzić kto jest mordercą, szukamy właściciela danego imienia, a jeszcze te ich nazwiska... Gdy już w końcu zaczęłam rozróżniać Anastazję i Tatianę oraz ich życie to byłam już w połowie książki, dlatego mam dla Was małą ściągę:

Anastazja Pawłowna Kamińska (Asia, Nastia, Stasieńka, Nastazja) - oficer z wydziału kryminalnego
Tatiana Grigorjewna Obrazcowa (Tania)- śledcza, pisarka
Girszeńka (Grisza)- syn Tatiany
Władisław Nikołajewicz Stasow (Władik)- mąż Tatiany
Irina Miłowanowa (Iroczka, Ira, Irusia)- krewna Tatiany, pomaga jej w domu i przy dziecku
Lila - córka Stasowa z pierwszego małżeństwa
Andriej Timofiewicz Kotofieicz - sąsiad Tatiany
Losza Czistiakow - mąż Anastazji, profesor matematyki
Policjanci: Sierioża Zarubin (Siergiej), Wiktor Aleksiejewicz Gordiejew (Pączek), Jura Korotkow, Michaił Aleksandrowicz Docenko (Misza, Miszka)

Mam nadzieję, że niczego nie poplątałam oraz, że Wam to choć trochę pomoże :)

Czytając, odniosłam wrażenie, że autorka na siłę próbuje nas zmylić, narzuca nam tok myślenia bohaterów, czasami było to subtelne i można było się nabrać, ale były też momenty, gdy przesadzała i  robiła ze śledczych idiotów. Na szczęście ładnie się wybronili, a zwłaszcza jedna pani ;) Poza tym postacie były bardzo ciekawe tak jak i motywy mordercy. 
Z chęcią przeczytam inne książki z cyklu o Anastazji Kamieńskiej, bo już samo życie uczuciowe bohaterów wydaje się dość zagmatwane, a co dopiero sprawy kryminalne. Co ciekawe Aleksandra Marinina wciąż pisze, więc pewnie musi się tam jeszcze sporo wydarzyć. W Polsce jej książki wydawane są między innymi przez wydawnictwo Czwarta Strona, więc jeżeli jesteście ciekawi to koniecznie tam zajrzyjcie ;) 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

„Nie ma nocy na tyle długiej, aby słońce nie wzeszło ponownie.”

Podsumowanie roku 2021!

"Melodia mgieł dziennych"